รามเกียรติ์ 61
กุมพลพนมมืออย่างนอบน้อม “กุมพลพ้นทุกข์แล้ว… พระองค์มาโปรดข้าแล้ว ตัวข้าน้อยชื่อว่ากุมพล เดิมทีเป็นเทวดาอันใกล้ชิดกับพระอิศวรจอมเทพ
แต่อยู่มาวันหนึ่งเผลอหยอกล้อนางนิลมาลีผู้เป็นคนโปรดของจอมเทพ ทรงคว้างจักรตัดตัวข้าขาดเป็นสองท่อน และสาปสำทับให้ข้าลงมาเป็นยักษ์ครึ่งท่อนอยู่ในป่า คอยจับกินสัตว์ที่หลงเข้ามาในเขตอ้อมแขนเป็นอาหาร รอวันจนกว่าพระนารายณ์จะอวตารลงมาปราบอธรรมจึงจะพ้นโทษ…. พญาทศกัณฐ์ได้พานางงามราวพระลักษมีขึ้นบุศบกแก้วเหอะไปสู่นครลงกาทิศโน้น…”
พร้อมชี้มือไปทางทิศตะวันออก “แต่ลงกาไกลมากจะต้องผ่านแม่น้ำกว้างหลายสาย ผ่านหุบเขามากมาย ผ่านอันตรายบเหลือคณานับ ข้าขอแนะนำให้ท่านเดินทางไปเมืองขีดขินเพื่อขอความช่วยเหลือจากพญาพาลี และท่านจะได้มอบไพร่พลแห่งขีดขินและทหารจากเมืองชมพูเพื่อเป็นกองทัพไปปราบยักษ์
แต่ตอนนี้ขอให้ท่านจงปลดข้าน้อยให้พ้นจากบ่วงกรรมแห่งพระศิวะด้วยเถิด” จากนั้นพระรามพยักหน้ารับและชักศรพรหมมาสตร์ขึ้นแร่งและแผลงไปยังกุมพลอสูร จากนั้นกุมพลขึ้นไปจุติเป็นเทพบุตรยังเขาไกรลาส
คอยรับใช้พระอิศวรตามเดิม….
สองพี่น้องเดินป่ากันมาไกลจนเหนื่อยล้า ทั้งสองพระผลัดกันประคองกันจนถึงป่าทึบแห่งหนึ่ง บังเอิญเป็นจังหวะที่พระลักษณ์เดินนำหน้าและต้องหยุดกึ๊กเพราะ…….