รามเกียรติ์ 89
หนุมานเข้าปราสาทที่มีขนาดใหญ่ขึ้น เห็นยักษ์ตัวใหญ่มโหฬาร หัวโล้นไม่ใส่มงกุฎนอนกรนอยู่ มีคทาเพชรพิงอยู่ข้างกาย รอบเตียงรายล้อมไปด้วยนางกำนันนอนหลับอยู่ บางนางยังถือพัด บางนางถือผลไม้ บางนางยังถือจอกเหล้าค้างไว้ในมืออยู่เลย มือของพญายักษ์ใหญ่โอบหญิงนางหนึ่งแต่เมื่อดูใกล้ๆ หญิงงามนางนี้ร่างใหญ่เกินไปคงไม่ใช่สีดาเป็นแน่ (ปราสาทของกุภกรรณ) จึงจากมา
หนุมานตรงเข้าไปในวังข้างๆที่มีขนาดเท่ากันแต่เหมือนจะตบแต่งอย่างวิจิตรกว่า เห็นยักษ์รูปหล่อ หน้าสีเขียวขลับ ปากขบ เคี้ยวเล็กเงาวับเหมือนแก้ว ดูลักษณะทรงหุ่นปราดเปรียวยิ่งนัก มือโอบกอดนางงามอยู่ข้างกาย ถึงนางจะดูอ่อนวัยแต่จากรูปทรงเหมือนหญิงที่มีลูกแล้ว คงไม่ใช่สีดาเป็นแน่ (ปราสาทของอิทรชิต)
หนุมานเดินตรงไปยังปราสาทหลังสุดท้ายที่มีขนาดใหญ่ โอ่อ่าเป็นที่สุด เห็นพญายักษ์ตัวเขียวเสมอ มีสิบหน้า ยี่สิบมือนอนกอดหญิงงามดั่งสาวสวรรค์ หนุมานแน่ใจว่านี่ต้องเป็นมหาปราสาทแน่นนอน และที่อยู่ตรงหน้าก็คือพญาทศกัณฐ์แห่งลงกาผู้ลักพานางสีดามาอยู่ที่ลงกา จากความสวยและผิวที่ผ่องใสของนางข้างพญายักษ์
หนุมานตัวชาไม่อยากเชื่อว่านี่หรือคือสีดาผู้เลอโฉม นางสวยจริงๆสมคำล่ำลือแต่วานรผู้ผ่านศึกมามากมายกลับสะเทือนใจยิ่งนักที่บัดนี้สีดายอมพลีกายให้แก่ทศกัณฐ์ซะแล้ว รำพึงกับตนเองว่า “แล้วเราจะนำความไปกราบทูลพระรามอย่างไร ท่านต้องเสียพระทัยที่บัดนี้สีดามีใจอยู่ฝ่ายยักษ์ซะแล้ว ตายซะเถอะสีดา” พลางชักตรีจะฆ่าให้ตายเพราะคืดว่าสีดานอกใจนายตน แต่พอเข้าใกล้พบว่านางนี้ไม่น่าใช่สีดา
“แต่เออออ เหมือนเราเคยเห็นนางผู้นี้ที่ไหนนะ หน้าตาคุ้นเคยยิ่งนัก ….. อ๋อนี่นางมนโฑ ชายาเก่าของพาลีหนิ ไม่ใช่สีดาจริงๆด้วย ……” หนุมานค่อยเบาใจเมื่อพิจารณาชัดๆว่าหญิงที่นอนเคียงทศกัณฐ์ไม่ใช่สีดา แต่เป็นนางมณโฑที่ตนเคยเห็นเมื่อครั้งนางเป็นรานีแห่งขีดขิน แสดงว่าถึงเวลาจะผ่านไปมณโฑผู้เป็นนางฟ้าก็ไม่ได้แก่ลงเลย ยังดูอ่อนวัน สวยเสมอ (มหาปราสาทของพญาทศกัณฐ์)