รามเกียรติ์ 176
เมื่อนั้น พิเภกสุริย์วงศ์ยักษา
ได้ฟังอินทรชิตอสุรี จึงมีวาจาตอบไป
เหวยเหวยดูกรไอ้ลูกน้อย อหังการ์กล่าวถ้อยหยาบใหญ่
เอ็งจักล่วงลามมาถามไย คือใครอาธรรม์ฉันทา
อันกูกับราพณาสูร ขาดจากประยูรวงศา
ไม่เป็นพี่น้องญาติกา แต่วันนั้นมาคุ้งวันนี้
เขาโห่กูก็ไม่โห่ได้ ถึงใครร้องไห้อึงมี่
ตัวกูไม่ทุกข์ไม่ยินดี จะตั้งอยู่ในที่ทางธรรม์ ฯ พระราชนิพนธ์ในร.1
พิเภกประกาศตัวเป็นครั้งแรกว่าได้ตัดญาติกับทศกัณฐ์ไปแล้ว แต่มิว่าอะไรจะเกิดขึ้นตนก็จะไม่รู้สึกเศร้าหรือยินดี เพราะมุ่งเน้นในสิ่งที่ถูกต้องอิงความเป็นธรรม
แต่ในฉบับของพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ล้นเกล้ารัชกาลที่2 ได้ทรงนิพนธ์ว่า
พอแลเห็นพิเภกโหราจารย์ ขุนมารดาลเดือดไม่เหือดหาย
จึงร้องเย้ยเหวยอาน่าไม่อาย ทำให้ขายบาทาบิดาเรา
ไปเป็นข้ามนุษย์ทุจริต แล้วบอกกิจการลับให้กับเขา
ไม่รำพึงถึงตัวมัวเมา หมายจะเอาลงกาธานี
เดี๋ยวนี้นายวายวอดมอดม้วย ไยมิช่วยพระลักษณ์เล่ายักษี
ตัวสิรู้ฤกษ์พาโหราดี ให้นาคีมัดนายไม่อายใจฯ
จะเห็นว่าพระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่2 จะออกแนวแดกดันและเน้นย้ำว่าที่พิเภกกระทำอยู่เพื่อหวังที่จะได้ยึดครองลงกาในภายหลังนั้นเอง พิเภกในตำราของล้นเกล้าร.2 ตอบในแนวทางที่ต่างออกไปดังนี้
เมื่อนั้น พิเภกแค้นขัดอัชฌาสัย
จึ่งว่าเหวยอินทรชิตฤทธิไกร กูมิได้ต้องประสงค์ลงกา
เพราะพ่อมึงขึ้งโกรธให้ขับหนี ไม่ปรานีนับวงศ์พงศา
กูจนใจมีที่พึ่งพา ตัวคนเดียวเที่ยวมาในป่าชัฏ
พวกมานรกองทัพเขาจับได้ พระรามให้ถือน้ำกระทำสัตย์
รู้สิ่งไรให้ว่าสารพัด ครั้นทรงตรัสถามไถ่จึงได้ทูล
แม้นไม่ถามถึงรู้กูไม่ว่า เวทนาเผ่าพงศ์วงศ์อสูร
ซึ่งศรต้องน้องนารายณ์วายุกูล เพราะกูไม่ได้ทูลให้แจ้งใจ
แม้นเมื่อกี้นี้บอกออกเสียก่อน ที่ไหนศรมึงจะทันลั่นมาได้
ปานนี้ชีวันจะบรรลัย มิได้ไปลงกาธานีฯ
คำตอบของพิเภกในราชนิพนธ์ในร.2 ยังแสดงถึงความผูกพันที่มีอยู่กับหมู่ญาติเผ่าอสูร แต่ครั้งโดนพี่ชายขับออกจากเมืองด้วยเหตุการณ์จำเป็นจึงต้องเข้ากับฝ่ายพระราม เหมือนจะโดนบังคับให้ถือน้ำสัตยาบันว่าจะเปิดเผยข้อมูลของฝ่ายยักษ์ แต่ก็ยังออกตัวว่าตนไม่ได้บอกทั้งหมดหรอกนะ จะบอกเมื่อองค์รามถามเท่านั้น เช่นเหตุการณ์เมื่อครู่ถ้าตนบอกก่อน พระลักษณ์ก็จะไม่เสียทีอย่างที่เป็นอยู่หรอก อินทรชิตน่าจะเป็นผู้ที่ต้องเจ็บตัวด้วยซ้ำ ในขณะที่ทั้งพระลักษณ์ทั้งกองทัพลิงหมดสติ พิเภกผู้อยู่เพียงลำพังกับอินทรชิตและกองทัพลงกา ในภาคนี้ออกจะแสดงถึงเยื่อใยที่ยังมีต่อพี่น้องของตน