รามเกียรติ์ 94
หนุมานเห็นนางสีดาร้องไห้ สงสารยิ่งนักจึงคลานเข้าไปใกล้แล้วทูลว่า “พระแม่สีดา โปรดเสด็จไปกับลูก เพื่อกลับไปหาองค์รามด้วยกันเถิด” นางสีดายิ้มทั้งน้ำตาแล้วแจ้งว่า “ท่านพญาหนุมาน ข้าทราบซึ้งในความรักภักดีของท่าน ข้าไม่มีคำถามในความสามารถของท่าน
ข้ายังเชื่อว่าท่านสามารถนำพาข้ากลับสู่องค์รามอย่างง่ายดาย แต่หากข้าตามท่านไปชาวโลกจะครหานินทาได้ว่า นางสีดาผู้นี้ถูกยักษ์ลักมา ลิงพาไป จะเป็นการเสียเกียติถึงองค์รามแห่งอโยธยา เราเห็นควรรอให้องค์รามนำกองทัพมาขจัดอธรรมแล้วพาเรากลับไปสู่อโนธยาอย่างสมพระเกียติ” หนุมานพยักหน้าอย่างเข้าใจในจารีตแห่งขัตติยวงศ์ ส่งเสด็จนางสีดาขึ้นพลับพลาเพื่อหย่อนอิริยบท
แต่บุตรแห่งพระพายก็อดนึกหมั่นเคี่ยวพวกยักษ์ไม่ได้ เพราะอุตส่าห์มาถึงใจกลางลงกาแล้วยังไม่ได้สำแดงเดชซะเลย จึงโน้ม หักโค่นต้นไม้น้อยใหญ่ในสวนขวัญกระจักระจายไปทั่ว จนทหารยามยักษ์เข้ามารุมหวังจะจับกุมไปถวายทศกัณฐ์ แต่หนุมานก็ถอนต้นไม้ใหญ่มาเป็นอาวุธฟาดตีเหล่าทหารยามตายเกือบหมอ
ที่รอดก็วิ่งไปรายงานต่อสหัสกุมาร (หรือลูกจำนวนหนึ่งพันของทศกัณฐ์) เหล่าสหัสกุมารโมโหยิ่งนักตำหนิว่าเหล่าทหารแห่งลงกาทำไมเอาลิงป่าแค่ตัวเดียวไม่อยู่ จึงรีบรุดออกไปรบกันหนุมานกลางดึก เหล่าองค์ชายแห่งลงกาลุมทำร้ายลิงเพียงตัวเดียว หมายจะฆ่าเพื่อเป็นผลงานถวายพระบิดา แต่หนุมานก็รบด้วยมือเปล่า เหยียบบ่า หักแขน ขักขาเจ้าชายยักษ์ทั้งพันตนจนตายเรียบไม่เหลือรอดเลย
พอรุ่งเช้าทหารที่รอดจากการตะลุมบอนรีบนำเรื่องกราบทูลทศกัณฐ์ พญาอสูรโกรธยิ่งนักที่ลูกทั้งพันตาย แต่ที่เจ็บใจที่ต้องมาตายด้วยน้ำมือลิงป่า จึงสั่งให้มโหธร เสนาคู่ใจไปเชิญบุตรองค์โตคือ อินทรชิต ให้ออกไปฆ่าลิงป่าตัวนี้เพื่อล้างอายพ่อ ….