รามเกียรติ์ 112
หน่วยสืบราชการของลงกาเฝ้าดูกองทัพลิงขนหินไปถมทะเล จึงรีบกราบทูลราชาทศกัณฐ์ “ขณะนี้ลิงน้อยใหญ่พากันขนหินมาถมเป็นทางจะมาถึงเกาะลงกาแล้วพระเจ้าคะ” ทศกัณฐ์นั่งตรองว่าจะทำลายความพยายามของเหล่าวานรอย่างไร จนคิดถึงนางสุพรรณมัจฉาธิดาของตน นานมาแล้วทศกัณฐ์ออกเที่ยวป่า ชมทะเล เห็นนางปลาแล้วเกิดความเสน่หา จึงร่มรักกับนางมัจฉาจนมีลูกเป็นนางเงือกหน้าตาผิวพรรณสวยเหมือนนางฟ้าแต่มีหางเป็นปลาเหมือนแม่ ทศกัณฐ์ปลูกตำหนักแพให้อาศัยอยู่ริมน้ำ พญายักษ์ให้ทหารไปตามสุพรรณมัจฉามาเข้าเฝ้า ไม่นานสุพรรณมัจฉาว่ายทวนกระน้ำมาเฝ้าพระบิดาที่ศาลาริมน้ำ ทศกัณฐ์ลงน้ำจนมิดแข้งกอดลูกสาวคนสวย “ลูกพ่อ เจ้ายิ่งโตยิ่งงามดั่งนางฟ้า พ่อคิดถึงเจ้าเสมอแต่ที่ไม่ได้มาหาเพราะขณะนี้เรากำลังจะมีศึกกับพวกมนุษย์และกองทัพวานร พวกมันกำลังสร้างถนนเพื่อหวังจะข้ามสมุทรมารุกรานชาวลงกา พ่อจึงนึกถึงลูกสาวคนเก่งของพ่อ…
joker123
นี่สุพรรณมัจฉาลูกรัก เจ้าจงพาไพร่พลกองทัพปลาของเจ้าไปขโมยคาบหินออกจากทาง จนทำให้เหล่าศัตรูจองถนนไม่สำเร็จ” นางสุพรรณมัจฉาไม่รอช้าประกาศเรียกพลปลา พลปู พลกุ้ง สรรพสัตว์น้ำให้มหาสมุทรมาช่วยกันลักหินออกไปทิ้งที่อื่นจนทำให้ถนนสร้างไม่สำเร็จ
พญาสุครีพนึกสงสัยว่าขณะนี้เหลือระยะทางอีกเพียงหกพันวาก็จะถึงลงกาเท่านั้น แต่ทำไมงานไม่คืบหน้าซะทีจึงเรียกหนุมานให้มาดู หนุมานก็สังเกตเห็นว่าถนนที่เริ่มจะปิ่มน้ำตอนนี้เหมือนทรุดตัวลง อาจจะเป็นพวกยักษ์แอบมาทำลายถนน จึงชักตรีเพชรออกจากอก กระโดดดำลงทะเลเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น หนุมานต้องแปลกใจเมื่อเห็นผูงปลามากมาย แต่ละตัวตัวใหญ่เท่าภูเขา ฝูกปลาผลัดกันคาบหินออกไปทิ้งที่อื่น หนุมานโกรธมากไล่แทงไล่ฆ่าปลายักษ์ทั้งหลาย จนว่ายน้ำมาพบนางสุพรรณมัจฉาจ่าฝูง เงือกสาวเห็นพญาลิงว่ายน้ำไล่ นึกกลัวจนตัวสั่นว่ายน้ำหนีอย่างไม่คิดชีวิต หนุมานผู้เก่งทั้งบนบกและใต้น้ำกวดไล่จนสามารถคว้าหางสุพรรณมัจฉาไว้ได้ ลิงหนุ่มรัดคอนางเงือกจากด้านหลังแล้วคั้นถามว่า “เจ้าเงือกสาว เจ้ามีชื่อว่าอะไร เหตุใดบังอาจมาลักหินจากถนนของข้า”
สล็อต
ถึงนางสุพรรณมัจฉาจะกลัวตายแต่ก็คิดตอบคำถามเพื่อเอาตัวรอด “ตัวข้าและฝูงปลาอาศัยอยู่ในอ่าวนี้ พอมีกองหินมาขวางทางกระแสน้ำ ทำให้เกิดวังน้ำวน ปวงข้าเป็นห่วงว่าอันตรายจะมาถึงสำเภาของพ่อค้าพาณิชย์ที่ล่องเรือจากลงกา จึงสมัครพรรคพวกมาขนย้ายหินไม่ให้ขวางกระแสน้ำ” หนุมานยส่ายหัวไม่เชื่อ จึงขู่ว่า “นี้แม่ปลาตัวหอม เจ้าอย่ามาเล่นลิ้นกับข้าเลย บอกความจริงมาเถอะแล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า” นางสุพรรณมัจฉาเห็นทีจะกระล่อนไม่ได้อีกแล้วจึงสารภาพความจริง “ตัวข้าคือลูกราชาทศกัณฐ์และนางปลา ชื่อว่าสุพรรณมัจฉา พ่อใช้ให้มาลักเอาก้อนหินไปทิ้งเพื่อขัดขวางการสร้างทาง ไม่ให้เสร็จ นี่คือความจริงทั้งหมด ขอเถิดพญาลิง โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย” หลังจากได้รับฟังความจริง หนุมานเสียบตรีเพชรกลับเข้าที่ทรวงอก แล้วคลายรัดนางเงือกน้อย พร้อมส่งสายตาเป็นประกายให้นางปลา “สุพรรณมัจฉาคนดี อย่ากลัวพี่เลย เมื่อกี้ที่ขู่น้องเพราะหน้าที่ ที่ต้องรุนแรงเพราะกฎอาญา พี่เข้าใจว่าน้องไม่มีเจตนาแต่จำต้องทำการผิดเพราะคำสั่งพ่อ น้องจงสั่งฝูงปลาสมุนของเจ้าให้คาบหินไปคืนที่ที่มันลักมาซะเถิด” นางสุพรรณมัจฉาเริ่มรู้สึกปลอดภัยขึ้น แต่ยังกลัวอันตรายหากขัดคำสั่งพญาลิง จึงเรียกฝูกปลาให้ขนก้อนหินไปคืนที่ที่ขโมยมา พลางจะว่ายน้ำหนีพญาลิง แต่หนุมานคว้ามือไว้ทัน “น้องพี่ เธอจะหนีไปไหน” นางสุพรรณมัจฉาตอบหน้าซื่อ
สล็อตออนไลน์
“ท่านขุนกระบี่ ในเมื่อข้าไม่สามารถทำภาระกิจที่พ่อมอบหมายได้สำเร็จก็จะรีบหนีไปให้ไกลเพราะกลัวอาญา” หนุมานคว้าตัวสุพรรณมัจฉามากอด “นี่น้องรัก พี่ไม่เคยต้องตาาเงือกใดเช่นเจ้ามาก่อน แม่เนื้อเย็นจงรับไมตรีจากพี่เถิด” เงือกสาวชะม้ายตาทำเป็นเอียงอาย “พี่เป็นลิงอยู่ป่าแต่น้องเป็นปลาอยู่ทะเล เราคงจะรักกันไม่ได้ ขอพี่อย่าได้โกรธน้องเพราะหากพลาดพลั้งไปไกลจนเกินเลย น้องคงจะไม่มีที่ยืนในสังคมลงกา” หนุมานตาละห้อยเบือนหน้าหนี พูดเพียงสั้นๆ “ก็แล้วแต่คนดีจะเมตตาความรักของพี่ละกัน” นางสุวรรณมัจฉาใจอ่อนจึงยอมมอบความรักข้ามสายพันธุ์แก่หนุมาน
สุดเอยสุดสวาท แสนฉลาดเหลือแล้วแก้วพี่
จะต้องขอบใจอยู่ไยมี เชิญช่วยรับไมตรีของพี่ไว้
ถึงมัจฉาวานรเป็นคู่ครอง ก็เห็นว่าหาต้องห้ามไม่
จะเบียดเบียนเอื้อนอำไปทำไม สุดแท้แต่ใจจะเมตตา
ว่าพลางคลึงเคล้าเล้าโลม ร่วมภิรมย์ชมโฉมนางมัจฉา
อัศจรรย์บันดาลในคงคา เกิดพายุพัดกล้าสลาตัน
คลื่นระลอกกลอกกลิ้งกลางสมุทร ปลาวาฬผุดพ้นน้ำดำดั้น
สองสมภิรมย์แรกรักกัน เกษมสันต์สำราญบานใจ
jumboslot
เมื่อเสร็จสิ้นการแสดงความรักกันแล้ว สุพรรณมัจฉากราบหนุมานที่ตักในฐานะภรรยา “น้องขอฝากชีวิตกับพี่ตลอดชาติ อย่าได้ทำให้น้องเสียชื่อ เสียเกียรติอีกเลย” หนุมานจูบอย่าบรรจงที่มือแล้วต่อเพลงยาวว่า “ที่รักของพี่อย่ากังวลไปเลย เพียงแต่ขณะนี้พี่มีกิจสำคัญ กระทำงานของพระอวตาร หากงานเสร็จ กิจสำเร็จแล้วพี่จะรีบกลับมาหาเจ้าคนดี” นางเงือกสาวได้แต่ร้องไห้ซบที่ตักหนุมาน “กรรมของสุพรรณมัจฉา มีผัวไม่ทันข้ามวันก็ต้องจากลา” หนุมานประคองหน้านางปาดน้ำตา พยักหน้าแล้วเหาะจากน้ำขึ้นฝั่ง
slot
