ทศกัณฐ์แสดงออกทุกวิธีเพื่อเอาใจท้าวสหัสเดชะ เพราะท้าวเธอเป็นยักษ์เจ้ายศเจ้าศักดิ์ การแสดงออกเพื่อเป็นการให้เกียรติแด่อสูรพรหมถือเป็นเรื่องชนะใจพญาสหัสเดชะ
เพียงเวลาไม่กี่ชั่วยาม มโหทรได้แปลสภาพกำแพงเมืองสูงตะหง่านให้กลายเป็นพื้นถนนเรียบได้อย่างน่าชมเชย เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยรถรัตนมณีก็ได้เคลื่อนเข้าสู่นครลงกา ท้าวสหัสเดชะเพิ่งเสด็จมาลงกาเป็นครั้งแรกอดที่จะตื่นตาตื่นใจกับความงดงามของนครที่พระวิษณุกรรมบรรจงสร้างไว้ ดั่งพระราชนิพนธ์ “ชมตลาด” ที่สามรถบรรยายสภาพเมืองลงกาที่สหัสเดชะได้เห็นอย่างละเอียด
พินิจพิศดูพระนคร ท้าวยี่สิบกรยักษา
ปราการเชิงเทินจะเริญตา ระยะช่องเสมาเสมอกัน
ซุ่มทวารบานบีวทวาเรศ เขื่อนเขตคูรอบเป็นขอบคั่น
ป้อมปืนหอรบเรียงกัน ธงสุวรรณแถวฉัตรอลงกรณ์
ถนนแก้วแล้วล้วนศิลาลาด แสนสะอาดแลเลื่อมประภัสสร
ตึกกว้านร้านเรือนราษฎร ไม่ซ้บซ้อนเรียงเรียบระเบียบงาม
นิเวศน์วังคลังทิมเป็นทิวท่อง พระลานมีที่ประลองท้องสนาม
ที่นั่งเย็นเห็นลอยพลอยวาม ปราสาทสามดูสูงสุดตา
จตุรมุขสุขแม้นพิมานสวรรค์ ยอดนั้นเป็นพรหมสี่หน้า
หน้าบันสุบรรณจับนาคา บราลีช่อฟ้าช้อยชด
ช่องแกลแลไกลวาวแวว เจียรนำปานแก้วอลงกต
มีพื้นเจ็ดชั้นเป็นหลั่นลด งามหมดเป็นที่จำเริญใจ
อันกรุงลงการาชฐาน แสนสนุกโอฬารไม่เปรียบได้
ชมพลางต่างเร่งรถชัย ไปยังนิเวศน์อสุรีฯ พระราชนิพนธ์ในร. 1
หากจิตนาการตามจะเห็นได้ว่านอกจากพระวิษณุกรรมจะลงมาสร้างกรุงลงกาใหม่ (หลังจากที่ถูกหนุมานเผา) ให้สวยงามแล้ว การจัดการภายในพระนครถือว่ายอดเยี่ยมมาก ทำให้สรุปได้ว่าชาวอสูรมิใช่พวกไร้วัฒนธรรมตามที่วรรณกรรมต่างๆอยากให้เข้าใจ เพราะการจัดระเบียบบ้านเมืองให้สะอาด สร้างเรือนเป็นทิวแถวสอดรับกันนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เจ้านครต้องมีความรู้ด้านการปกครองอย่างแตกฉาน
เมื่อทศกัณฐ์นำขบวนพระราชอาคันตุกะมาถึง พญามารเสด็จลงการรถทรงก่อนแล้วอ้อมไปบังคมเชิญท้าวสหัสเดชะและอุปราชมูลพลัมให้ขึ้นยังปราสาทสุรการต์รัตนาอันเป็นท้องพระโรงหลวงประจำนคร ในฐานะเจ้าของบ้านทศกัณฐ์เดินนำหน้าแขกทั้งสองจนมาหยุดที่เชิงบัลลังก์แก้ว ราชาแห่งลงกายอพระเกียรติท้าวสหัสเดชะอีกครั้งโดยการเบี่ยงตัวไปทางซ้ายและผายมือให้ท้าวเธอเสด็จขึ้นประทับบนพระราชบัลลังก์แห่งพรหมวงศ์ สหัสเดชะหยุดทำท่าคิดชั่วครู่ แล้วเอามือโอบหลังทศกัณฐ์เป็นการรับเกียรตินี้อย่างพี่ชาย
ราชอะคันตุกะยิ้มน้อยๆแล้วเสด็จขึ้นสถิตบนบันลังก์อันเป็นเกียรติยศสูงสุดของลงกา องค์สหัสเดชะกวาดสายตาไปทั่วท้องพระโรงเห็นเหล่าอำมาตย์ เสนา เจ้าพนักงาน นางในหมอบเฝ้าทั้งฝั่งซ้ายขวาเป็นภาพที่พญามารจากปางตาลประทับใจยิ่งนัก บ้างยอพระบารมีว่าองค์มหาสหัสเดชะคือพรหมยักษ์ บ้างว่าสง่าดั่งท้าวเวสสุวัณ