รามเกียรติ์ 239
ทศกัณฐ์พาร่างอันบอบช้ำถลาเข้าสู่ตำหนักองค์ราชินี บัดนี้พญายักษ์ต้องการคนเข้าใจ ผู้ที่ไม่เบือนหน้าหนีต่อความล้มเหลวของราชาอย่างตน และหญิงเดียวผู้นั้นคือมณโฑ
ภรรยาผู้ยืนเคียงข้างยักษ์ร้ายของชาวโลก นางคือผู้ที่เข้าใจจอมมารอย่างที่สุด ภาพอันคุ้นเคยคือภาพของนางมณโฑนั่งเงียบอยู่ข้างบันลังก์จักพรรดิวงศ์อสูร แต่นางก็คือที่พักพิงผู้ที่ทศกัณฐ์ต้องซมซานกลับมาหาทุกครั้งเมื่อผิดหวัง นางยินดีกับการที่สามีจะมีสนมมากมายจากหลายทวีปพันธุ์ เพราะนางรู้ว่าหากองค์ราชาต้องการไออุ่นเมื่อใด ที่นี่ ตำหนักแห่งราชินีคือสถานที่ที่ทศกัณฐ์สามารถหย่อนใจจากทุกข์ พักกายจากความกังวล พักใจจากแรงกดดัน ใช่นางมณโฑผู้เชื่อว่าสามีถูกต้องเสมอ ทศกัณฐ์คือยอดรักของมณโฑ
นางมณโฑรีบทรุดกายหมอบลงกราบแทบพื้นพร้อมเหล่านางกำนัล พญาทศกัณฐ์เดินอย่างหมดแรงมาถึงพระแท่นแล้วเอนกายลงดั่งถึงที่หมายซะที
ลดองค์ลงเหนืองบังลังก์อาสน์ พร้อมฝูงอนงค์นาฏน้อยใหญ่
เฟี้ยมเฝ้าเดียรดาษลาดไป ดั่งดาวล้อมแขไขในเมฆา
จึ่งมีมธุรสบรรหาร แห่มณโฑเยาวมาลย์เสน่หา
เจ้าผู้ดวงใจนัยนา ร่วมทุกข์ร้อนมาด้วยกัน
วันนี้พี่ยกโยธี แสนสุรเสนีทัพขันธ์
ออกไปหักโหมโรมรัน ประจัญด้วยหมู่ปัจจามิตร
ต้องศรเจ็บช้ำทั้งกาย พลเราล้มตายอกนิษฐ์
ฝ่ายข้างไพรีมีฤทธิ์ จะคิดฆ่ามันนั้นยากนัก
แต่งให้สุริย์วงศ์องค์ใด ออกไปชิงชัยหาญหัก
มีแต่แพ้พวกทรลักษณ์ หนักใจเป็นพ้นพันทวี
ตัวเจ้าผู้มีปรีชา จงดำริตริตราช่วยพี่
ยังเห็นผู้ใดที่ไหนมี จึ่งจะล้างไพรีให้แหลกลาญฯ พระราชนิพนธ์ในร. 1