รามเกียรติ์ 217
เมื่อถึงป่าชายเมืองลงกามูลพลัมสั่งให้หยุดขบวน ลงจากรถแล้วทูลเชษฐาแห่งตนว่า “อันพระเกียรติให้สูงส่งนัก น้องจะเข้าไปเรียกสหายทศกัณฐ์ให้มารับเสด็จพระองค์เข้าไปในเมืองเพื่อในสมกับพระฐานะ” สหัสเดชะยิ้มแล้วพยักหน้าอย่างเห็นควร
ระหว่างที่คอยข่าวสารจากม้าเร็วว่ามูลพลัมจะมาช่วยหรือไม่ พญาทศกัณฐ์ได้แต่นั่งเงียบอยู่บนบัลลังก์โดยมิเปล่งเสียงใดๆออกมาเป็นวันๆ มหาสภาอสูรที่เต็มไปด้วยเสนาอำมาตร์มีเพียงเสียงถอนใจ ไม่มีใครกล้าปริปากแสดงความคิดเห็นใดๆทั้งสิ้น นี่เป็นครั้งแรกที่ทศกัณฐ์รู้สึกว่าความมั่นใจในตัวตนล่าถอยไปมาก “หรือว่าข้าจะพบกับบั่นปลายของชีวิตแล้ว… ไม่ ไม่สินะข้าคือวงศ์พรหมที่ไม่มีวันตาย หรือรามจะเป็นอวตารขององค์วิษณุจริงๆ… ไม่
joker123
ข้าไม่เชื่อเรื่องบ้าบอพรรณนั้นหรอก..” พญามารคิดทบทวนเหตุผลของความพ่ายแพ้ของตนกลับไปกลับมา บัดนี้ราชาอสูรไม่เหลือใครแล้ว สายตาอันฝ้ามัวของจอมราชันช่างเดียวดาย “ข้าไร้ซึ่งคู่คิดในยามคับขันขนาดนี้เชียวรึ ดูโน่นสิแท่นอันว่างเปล่าของพญากุมภกรรณ นั้นแท่นแก้วของยอดชายอินทรชิต บัดนี้ข้าคือยักษ์ชราที่ไร้ที่พึ่ง ส่งน้องไปตาย ส่งลูกไปเผชิญกับอันตรายซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนต้องพลีชีพ ข้าสิ้นแล้วญาติมิตร….” ทศกัณฐ์ได้แต่รำพึงเพียงลำพัง หยุดที่คำว่า “มิตร” มูลพลัมคือความหวังเดียวของข้า…
สล็อต
ทันใดนั้นภาพอันเสมือนฝันก็บรรเจิดขึ้นต่อหน้าทศกัณฐ์ มูลพลัมเดินเข้ามาในท้องพระโรงเช่นราชอคันตุกะที่คุ้นเคย เมื่อแน่ใจว่าไม่ใช่ฝันราชาแห่งลงกาถลาลงมาลงจากบัลลังก์เหมือนเด็กได้เจอเพื่อน เข้าสวมกอดสหายรัก จูงมือ โอบไหล่พากันขึ้นนั่งคู่กันบนราชบัลลังก์แก้ว ทศกัณฐ์มิได้ดำเนินราชประเพณีการรับเจ้าชายต่างเมืองแต่อย่างใต นี่คือการรับเพื่อน เพื่อนแท้ในยามยาก สองกษัตริย์ถามไถ่สารทุกข์ไปมา โอบกอดซบบ่ากันมิได้หยุด สุดท้ายมูลพลัมไม่ลืมจุดประสงค์ที่พาตนมาถึงกรุงลงกา “ข้าศึกที่มารุกรานเป็นใครกันหรือ สหายข้า” ทศกัณฐ์มีสีหน้ากังวลขึ้นมาทันที “ข้าศึกคือ ราม ลักษณ์สองมนุษย์พี่น้องผู้เป็นหลานท้าวอัชบาล ลูกท้าวทศรถ พวกมันมีกองทัพวานรคอยช่วยเหลือ บังอาจข้ามน้ำข้ามทะเลมารุกรานชาวเราอสูรแห่งลงกา จะส่งใครไปฆ่าก็ตายซะหมด ข้าไม่พบทางออกใดๆแล้ว จึงได้เชิญสหายมาช่วยกันคิด” ฝ่ายมูลพลัมประหลาดใจว่าเหตุใดมนุษย์และลิงป่าจึงสามารถชนะยักษ์ได้ แต่ก็ยังมั่นใจว่าการนี้มิใช่เรื่องยาก “สหายข้าท่านจงอย่าห่วง ตัวข้ามูลพลัมและพระเชษฐาองค์สหัสเดชะจะช่วยท่านเอง” เพียงได้ยินพระนามขององค์สหัสเดชะเท่านั้น ทศกัณฐ์คลายความทุกข์ใจอย่างปลิดทิ้ง “นี่องค์พระเชษฐาสหัสเดชะ เสด็จว่าด้วยหรือนี่ ท่านก็ไม่รีบบอกข้า ป่านนี้ท้าวเธอคงรออยู่นานแล้ว เราจงออกไปเชิญเสด็จกันเถิด” ทศกัณฐ์จูงมือเพื่อนรักขึ้นรถทรงและกำชับให้โรทันขับตรงไปที่มหาราชรถหลวงแห่งปางตาลโดยเร็วที่สุด สองมารมิตรลงรถดำเนินมาถึงหน้าพระพักตร์สหัสเดชะ พญาทศกัณฐ์ผู้ได้สมญานามว่าเป็นจักรพรรดิ์แห่งอสูร ก้มทรุดกายลงกับพื้นถวายบังคมอย่างอ่อนน้อมต่อท้าวสหัสเดชะ
สล็อตออนไลน์
ข้าราชบริพารแห่งลงกาตกตะลึงเพราะนายไม่เคยอ่อนน้อมต่อผู้ใดเช่นนี้ จึงก้มลงกราบตามนาย ราชาแห่งปางตาลพอใจต่อเกียรติอันสูงสุดที่ราชาแห่งลงกามอบให้ “ทศกัณฐ์น้องพี่อย่าได้มีพิธีรีตองเลย เราคนกันเองทั้งนั้น พี่ก็ไม่ได้นิยมพิธีอะไรมากมายหรอก น้องรักพี่ได้ยินจากมูลพลัมว่าลงกาถูกรุกรานก็ร้อนใจจึงมาช่วยเจ้าปัดเป่าเสี้ยนหนามให้หมดไป” เมื่อทศกัณฐ์ได้ยินดังนั้นก็มียินดีอย่างยิ่ง “เป็นพระมหากรุณาของพระเชษฐา พวกศัตรูมีฤทธิ์เกินคาดเดา แถมฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่ตาย ครานี้น้องคงต้องพึ่งพระบารมี แต่บัดนี้ขอเชิญเสด็จสู่ลงกาเพื่อผ่อนพระอิริยาบถ ควรมิควรแล้วแต่ทรงโปรด” สหัสเดชะยิ้มน้อยๆพยักหน้ารับคำเชิญ ทศกัณฐ์ขึ้นราชรถของตนนำขบวนเสด็จสู่ประตูเอกเมืองลงกา แต่เมื่อคะเนด้วยสายตารถรัตนมณีอันสูงตระหง่านและขนาดที่ร่างกายที่ใหญ่โตของท้าวสหัสเดชะมิน่าจะรอดผ่านประตูเมืองลงกาได้ ทศกัณฐ์จึงทูลให้สหัสเดชะคอยอยู่ที่หน้าเมืองก่อนเป็นเวลาหนึ่งคืนโดยฝ่ายในได้เตรียมจัดสุรา อาหาร สตรีมาดูแลไพร่พลแห่งปางตาลให้เบิกบานอย่างทั่วถึง พญาทศกัณฐ์ตะโกนกร้าวสั่งเหล่าเสนาลงกาให้สหัสเดชะได้ยิน เพื่อเป็นการยอพระเกียรติต่อหน้าประชาชาวลงกา
jumboslot
“มโหทร อันรถทรงของพระมหาเชษฐาแห่งข้าพญาสหัสเดชะนั้นมีความสูงใหญ่เกินกว่าขนาดของประตูเมืองเรา เปรียบเช่นพระมหากรุณาธิคุณอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ที่มีต่อชาวเราเผ่าสุริยวงศ์ ข้าจะไม่ยอมให้พระองค์ต้องลดพระเกียรติดำเนินรอดซุ้มประตูนี้เป็นอันขาด มโหทรจงฟังข้า…ภายในคืนนี้เจ้าจงเกณฑ์ไพร่พลมารื้อกำแพงเมืองทางทิศใต้ออกให้หมดและปรับพื้นดินให้ราบเรียบเพื่อให้ราชรถทรงได้แล่นเข้าเมืองอย่างราบรื่นในยามรุ่ง จงปฎิบัติตามบัญชาข้าอย่าได้ช้า” มโหทรเคยทำในสิ่งที่ยากกว่านี้มามากมาย ภารกิจเท่านี้ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเสนามาร มโหทรสั่งไพร่พลให้รื้อกำแพงเมืองตามบัญชานาย
บ้างคัดบ้างขุดอุตลุด บ้างขุดบ้างรื้อทุกหน้าด้าน
ทุบปราบราบรื่นพื้นดินดาน ก็เสร็จตามพจมานอสุรีฯ พระราชนิพนธ์ในร. 1
slot
