รามเกียรติ์ 111
ถึงพลับพลาขององค์ราม พระลักษณ์ทูลเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้พี่ฟัง พระรามขณะนี้หน้าแดงด้วยความโกรธ “หากไม่ติดการศึก เจ้าสองตัวหัวหลุดจากบ่าไปแล้ว กูอุตส่าไว้ใจให้สร้างผลงาน เบิกถนนไปเมืองศัตรู แต่พวกมึงมาต่อตีกันเอง รู้ที่ไหนเกียรติเราเสื่อมที่นั่น ท่านพญาสุครีพข้าว่าลิงสองตัวนี้อยู่ร่วมทัพกันไม่ได้แล้ว ท่านว่าเราควรทำอย่างไรดี” พญาสุครีพคลานออกจากที่ พนมมือกราบทูล “ไอ้ลิงสองตัวนี้เหมือนช้างบ้าที่จะผูกอยู่ในโรงเดียวกันไม่ได้ จะเอาไว้ก็จะกระทบกระทั่งกันอีก…. ขณะนี้ท้าวมหาชมพูผู้ชราดูแลทั้งเมืองชมพูและขีดขิน
กลัวว่าจะรับภาระไม่ไหว ข้าเห็นควรให้นิลพัทกลับไปช่วยราชการเสด็จปู่ของมันดูแลทั้งสองนคร พร้อมจัดส่งสนับสนุนสะเบียงให้ทัพหลวงอย่าใด้ขาด ส่วนหนุมานขอให้อยู่รับใช้เคียงฝ่าพระบาทต่อไป เสร็จศึกลงกาแล้งจึ่งค่อยชำระคดีหนุมาน” พระรามเห็นชอบจึงสั่งให้นิลพัทกลับไปดูแลขีดขินช่วยงานท้ามมหาชมพู คอยจัดส่งเสบียงและอาวุธยุทโธประกรอย่าให้ขาด พอสิ้นคำองค์อวตาร นิลพัทแทบจะสิ้นใจทั้งเจ็บใจหนุมาน เสียหน้ากลางที่ประชุม ร้องไห้ฟูมฟายสั่งให้ลูกน้องเมืองชมพูถวายงานแด่องค์รามให้เต็มกำลัง
หันมาคาราวะสุครีพและชมพูวาราชวานรอวุโสทั้งสอง สุครีพกระซิบที่ข้างหู “นิลพัท เข้าใจอานะ อาไว้ใจในฤทธ์เดชของเจ้า ขอฝากเมือง ฝากประชาชนเมืองขีดขินด้วย” แล้วหอมซ้ายขวาเพื่อปลอบขวัญ นิลพัทปาดน้ำตาอำลานาย ลาน้อง ก่อนจะทะยานขึ้นฟ้าบุตรพระกาลหันมาค้อนหนุมานอย่างเจ็บแค้น แต่หนุมานยิ้มเยาะอย่างสะใจ
หลังจากที่นิลพัทออกไปจากค่ายแล้ว พระรามเสียงเข้มเรียกชื่อหนุมาน “นี่ไอ้หนุมาน เพราะเจ้าก่อเรื่องจนเราต้องสียขุนกระบี่มีฝีมืออย่างนิลพัท เจ้าต้องสร้างถนนให้ถึงลงกาแต่เพียงผู้เดียวแล้วต้องให้เสร็จภายในเจ็ดวัน หากงานไม่สำเร็จเจ้าถูกประหารแน่” หนุมานดีใจยิ่งนักที่จะได้แสดงฝีมืออีกครั้ง
พลลิงของทั้งสองนครขนหินมาให้หนุมานถมทะเลแต่ผู้เดียว ชมพูวราชผู้ชราแต่ความจำยังเป็นเยี่ยมทูลพระรามว่า “นิลราชทหารลิงจากเมืองชมพู เคยต้องคำสาปจากฤาษีคาวินเพราะนึกซนเอาไม้เท้าพระมุนีไปซ้อน พระฤาษีจึงสาปว่าหากนิลราชเอาสิ่งใดลงน้ำ สิ่งนั้นจะคงจมแล้วจะไม่ลอยขึ้นอีก หากพระรามจะจองถนนไปลงกา นิลราชจะต้องเป็นผู้รับหินจากวานรตัวอื่นมาถมทะเลแต่เพียงผู้เดียว หากงานเสร็จจึงจะพ้นคำสาป” พระรามจึงรับสั่งให้วานรทั้งหลายขนหินมากองไว้ที่ริมหลิ่งแล้วให้หนุมานกับนิลราชเป็นผู้ถมทะเลให้เป็นถนนไปลงกาและต้องเสร็จภายในเจ็ดวัน