รามเกียรติ์ 180
เมื่อร่างของพระลักษณ์และเหล่าขุนกระบี่ปราศจากนาคที่รัดไว้ กอปรกับละอองน้ำค้างได้ชะพิษแห่งศรหลุดออกจากร่าง จนทุกชีวิตสามารถฟื้นคืนสติ มีแรงลุกขึ้นถวายบังคมแด่พระราม องค์ลักษณ์ถลาเข้ากอดที่ขาพี่ “น้องมีบุญเหลือเกิน เหมือนตายแล้วเกิดใหม่ก็เพราะพระองค์ได้ช่วยไว้ จากนี้ไปน้องและเหล่าไพร่พลจะพลีชีวิตเพื่อสนองพระกรุณาธิคุณอย่างมิกลัวใคร” พระรามยินดียิ่งเมื่อเห็นน้องที่รักและขุนศึกผู้ซื่อสัตย์รอดตายอีกครั้ง จึงสั่งให้ถอยทัพกลับพลับพลาเพื่อพักผ่อนเอาแรง
ฝ่ายสารัณทูตสายสืบฝ่ายลงกา เห็นว่าพระรามสามารถแก้ไขสถานการณ์ได้ จึงรีบกลับเข้าลงกา เมื่อสารัณทูตแจ้งข่าวร้ายนี้แก่องค์ทศกัณฐ์นายตน พญายักษ์โกรธดั่งไฟไหม้วัง “ไอ้พิเภกตัวดี เข้าช่วยไอ้พวกศัตรูจนมีชีวิตรอดได้อีกครั้ง… “ แล้วใช้ให้นางกำนัลไปตามให้อินทรชิตลูกแก้วเข้าเฝ้าทันที
องค์ชายอินทรชิตเข้าเฝ้าพระบิดากลางดึก ทศกัณฐ์เรียกลูกชายให้เข้ามาใกล้แล้วปรึกษาราชการกันอย่างรอบคอบกว่าเดิม “เหล่านาคที่ลูกสั่งให้รัดร่างของมนุษย์และวานรไว้ บัดนี้โดนพวกครุฑถลาลงจิก ฉีกร่างซะย่อยยับหมด บ้างตายด้วยกงเล็บ บ้างตายด้วยจะงอยปากแหลม
บ้างเลื้อยหนีลงดินเพื่อเอาตัวรอด จนบัดนี้เจ้าลักษณ์และบริวารฟื้นคืนสติแล้ว” อิทรชิตเจ็บใจยิ่งนัก ตะโกนด่าพิเภกอย่างไม่นับญาติ “ศรนาคบาศของข้าไม่มีใครสามารถชนะได้ แต่เพราะไอ้พิเภกทรชน บอกทางแก้ให้ศัตรูรู้จนหมด หากคราวหน้าข้าเจอมันอีก มันถูกข้าฆ่าทิ้งเสียมิให้มันมาอวดดีต่อไป …
บัดนี้ลูกเห็นว่าเราควรรบให้เสร็จศึกและให้เด็ดขาดในเวลาอันรวดเร็วที่สุด ลูกขอลาไปชุบศรพรหมาสตร์อันเป็นอาวุธประทานจากพระอิศวร อาวุธนี้จะไม่เปิดโอกาสให้พวกมนุษย์มันหายใจอีกต่อไป…
ลูกขอลาเสด็จพ่อ” ทศกัณฐ์ทึ้งในความเฉียบขาดของลูกชาย ชื่นชมในไหวพริบที่หลักแหลม และบูชาความเพียรเยี่ยงชาวกษัตริย์ของอินทรชิต ราชาแห่งอสูรได้แต่ยิ้ม ยิ้มส่งให้ลูกไปทำในสิ่งที่ควร…