
รามเกียรติ์ 273
ท้าวมาลีวราชได้ยินนาม “ท้าวอัชบาล” สหายรักที่สนิทสนมกันมานานก็ยิ่งนึกแปลกใจ
ขอเล่าลำดับความเป็นมาของความเป็นญาตินะครับ ท้าวมาลีวราช (เดิมชื่อมาลีวัคคพรหม) เป็นพี่ชายของท้าวสหบดีผู้ดำริการสร้างและมอบนครลงกาให้พระญาติที่เป็นพรหมเหมือนกันชื่อท้าวจตุรพักตร์
ท้าวจตุรพักตร์เป็นปู่แท้ๆของทศกัณฐ์ปกครองลงกาอย่างร่มเย็นจนสืบมาถึงลูกคือท้าวลัสเตียน (ที่เริ่มมีหน้าเป็นยักษ์แล้ว) และสืบสายเลือดต่อมาถึงรุ่นหลานคือทศกัณฐ์พระเอกของเรานี่เอง ท้าวมาลีวราชจึงมีศักดิ์เป็นปู่ของพญาทศกัณฐ์
เหตุที่ทำให้ท้าวมาลีวราช (ขณะนั้นยังเป็นมาลีวัคคพรหมอยู่) สนิทกับท้าวอัชบาลเนื่องจาก คราหนึ่งมีอสูรชื่ออสูรพรหมทรมานกายจนพระอิศวรเห็นใจประทานคทาเพชรและพรว่าจะไม่แพ้ผู้ใด แต่ท้าวมาลีวัคคพรหมผู้อยู่ในสภาขณะนั้นกังวลว่าอสูรพรหมจะเที่ยวเกราทำให้ชาวโลกเดือดร้อน จึงขอให้พระอิศวรประทานพระขรรค์เพชรแก่ท้าวอัชบาลและประทานพรว่าให้สามารถชนะคทาเพชรและฤทธิ์ของอสูรพรหมได้
พระอิศวรจึงทรงใช้ให้ท้าวมาลีวัคคพรหมนำพระขรรถ์มามอบให้ท้าวอัชบาล จนในที่สุดอสูรพรหมก็ตายด้วยพระขรรค์เพชรของท้าวอัชบาลจริงๆ ทำให้ต้นตระกูลยักษ์และต้นตระกูลมนุษย์ซึ้งน้ำใจกันและกัน สาบานกันเป็นเพื่อนตาย ท้าวมาลีวัคคพรหมก็ได้สำเร็จเป็นพรหมขอลาพระอิศวรไปอยู่บนเขายอดฟ้า
พระอิศวรเห็นในความเที่ยงตรงของพรหมองค์นี้จึงประทานพรให้มีวาจาสิทธิ์อวยพรผู้ใดก็เห็นผล แช่งใครก็จะชิปหายทันตา และมอบหมายให้ปกครองเหล่าคนธรรพ์ ยักษ์ นักสิทธิฤๅษี ประทานนามให้ใหม่ว่า “มาลีวราช”