
รามเกียรติ์ 113
หนุมานรีบเล่าให้สุครีพฟังความว่าลงไปไล่ฆ่าปลาน้อยใหญ่ที่มาขโมยหิน จนสามารถบังคับให้เอาก้อนหินมาคืน จากนั้นถนนเริ่มเป็นรูปร่างพาดกลางมหาสมุทรจนจบที่ชายฝั่งลงกา สุครีพสั่งให้ทหารลิงนำทรายละเอียดมาโรยปรับให้พื้นถนนเรียบเพื่อเชิญพระรามเสด็จสู่ลงกาต่อไป
เพียงไม่กี่วันหลังจากลาหนุมาน นางสุพรรณมัจฉาพบว่าตนเองกำลังตั้งท้องกับพญาลิง แต่กลัวว่าหากพ่อรู้จะมีโทษถึงชีวิต เมื่อครบกำหนดคลอดจึงว่ายน้ำไปที่ชายฝั่ง ด้วยความที่เป็นเงือกสาวด้อยประสบการณ์ กลัวว่าลูกจะคลอดยาก กลัวเจ็บ จึงอธิฐานขอให้เทวดาช่วยให้ตัวสำรอกลูกออกได้โดยง่ายเถิด (นางเงือกจะคลอดลูกโดยการสำรอกลูกออกทางปาก) คำอธิฐานดลใจให้พระอินทร์ส่องกล้องลงมาที่โลกมนุษย์พอดี จึงเห็นใจนางสุพรรณมัจฉา เรียกให้เหล่านางฟ้า ธิดาสวรรค์ลงมาช่วยนางสุวรรณมัจฉาทำคลอด เพราะทารกที่จะเกิดเป็นถึงหลานพระพาย นางฟ้าจึงช่วยกันทำคลอดแม่มือใหม่อย่างสุพรรณมัจฉา ทั้งช่วยหนุนหลัง นวดท้อง กำมือให้กำลังใจ จนได้เวลาดีสำรอกลูกออกมาเป็น ทารกหน้าตา…..
นางสุพรรณมัจฉาหวาดกลัวต่อการคลอดลูกเหมือนแม่มือใหม่ที่มักจะกลัวเจ็บกัน จึงอธิฐานถึงเทวดาฟ้าดินขอให้ตนคลอดลูกออกมาอย่างง่ายดาย พระอินทร์ส่องกล้องลงมาที่ชายหาดพอดี เห็นว่าเด็กที่กำลังจะเกิดเป็นหลานของพระพาย ลูกหนุมาน หากไม่ช่วยเดี๋ยวพระพายจะโกรธพาลไม่พัดผ่านสวรรค์อีก จึงส่งนางฟ้าหมอเทวดาลงมาช่วยทำคลอด ปลอบโยน กำมือ โกยท้องจนนางสุพรรณมัจฉาสำรอกลูกออกมาทางปากอย่างง่ายดาย ลูกที่ออกมามีหางเป็นปลาเหมือนแม่ หน้าตารูปลักษณะเหมือนหนุมานผู้เป็นพ่อดั่งลอกกันมา ที่สำคัญวานรน้อยตัวหอมเหมือนแม่ มีขนเป็นเพชรเหมือนพ่อ รูปหล่อเป็นที่สุด พอเหล่าเทวดานางฟ้าหมดหน้าที่ก็แยกย้ายกันกลับวิมานของตน ก่อนกลับตั้งชื่อลิงน้อยว่า “มัจฉานุ” พยางค์นำเป็นของแม่ที่เป็นปลา พยางค์หลังมาจากชื่อพ่อ
นางเงือกสาวให้นมลูกจนอิ่ม หอมแก้มซ้ายขวา พลิกดูขาแขนว่าสมบูรณ์ดี ดูเหมือนทารกน้อยจะโตเกินกว่าทารกทั่วไป สามารถเข้าใจคำที่แม่พูดอย่างรู้ภาษา ต้องเป็นผู้วิเศษดั่งพ่อแน่ๆ แต่ทันใดนั้นความหนาวเย็นวูบเข้ามาในหัวใจบุตรีแห่งทศกัณฐ์ “หากเสด็จพ่อรู้ว่าเราได้เสียกับหนุมานผู้เผาลงกา เราต้องรับโทษอย่างหนัก ลูกของเราคงต้องถูกประหารเป็นแน่ เพราะเจ้าแห่งอสูรอย่างทศกัณฐ์คงไม่ยอมเสียเกียรติยอมรับลูกศัตรูเป็นหลานอย่างแน่นอน… แล้วเราจะทำอย่างไรดี” นางสุพรรณมัจฉากอดลูกทั้งน้ำตา “ทูลหัวของแม่ เจ้าดื่มนมแรกจากแม่ยังมิทันอิ่ม เราก็ต้องลาจากเพื่อหนีอาญาแล้วนะลูก แม่ขออธิฐานต่อเทวาให้เจ้าเจอผู้มีบุญญาธิการคอยดูแล
ปกป้องเลี้ยงดูเจ้าเยี่ยงลูกพญา จงจำไว้ว่าพ่อของเจ้าชื่อหนุมาน เป็นทหารเอกขององค์รามาอวตาร พ่อเจ้ามีกุนฑล ขนเพชร เคี่ยวแก้ว เหาะเหินเดินอากาศได้ ที่สำคัญสามารถหาวแล้วมีดวงดาว ดวงตะวัน…. แล้วภายหน้าเราจะได้เจอกัน…. จำไว้นะลูก ความรักแม่จะอยู่กับเจ้าตลอดไป…” นางสุพรรณมัจฉาปาดหน้าตา วางลูกที่ชายหาด อธิฐานให้เจ้าสมุทร เจ้าเขา เทพแห่งป่าคุ้มครองลูกตน แล้วว่ายน้ำออกสู่สมุทรอย่างไม่หันหลังกลับ